Γιατί έχει φαγούρα ο σκύλος μου;

Ίσως αναρωτιέστε γιατί ο σκύλος σας έχει τόση φαγούρα. Οι αιτίες που προκαλούν φαγούρα στο δέρμα ενός σκύλου είναι πολλές, γι' αυτό είναι σημαντικό να γίνει η σωστή διάγνωση, ώστε να εφαρμοστεί το κατάλληλο σχέδιο θεραπείας.

Δεν υπάρχει τίποτα πιο απογοητευτικό από το να βλέπετε το κατοικίδιο ζώο σας να αισθάνεται άβολα, έτσι η ανακούφιση του σκύλου σας από τον κνησμό αποτελεί προτεραιότητα. Οι ιδιοκτήτες σκύλων που ξύνονται και γλείφονται διαρκώς αντιμετωπίζουν μεγάλες δυσκολίες, ειδικά λόγω της διαταραχής του ύπνου και της συνεχούς, της υπερέντασης την ώρα που οι υπόλοιποι προσπαθούν να χαλαρώσουν. Ο κνησμός οφείλεται σε δύο βασικά αίτια: τα παράσιτα και οι αλλεργίες. Και τα δύο μπορεί να σχετίζονται με την εποχή. Χρειάζεστε βοήθεια για τη διάγνωσή; Προγραμματίστε μια εξέταση με τον κτηνίατρό σας. Ακόμα και αν ο κνησμός που ταλαιπωρεί τον σκύλο σας φαίνεται ελαφρύς, θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι ακολουθείτε το σωστό δρόμο και ότι χρησιμοποιείτε ασφαλή προϊόντα για να περιορίσετε τη δυσφορία του.

Ψύλλοι και τσιμπούρια

Μόλις παρατηρήσετε φαγούρα στο σκύλο σας, ελέγξτε τον πρώτα για ψύλλους και τσιμπούρια. Αυτά τα αιμοβόρα παράσιτα χρησιμοποιούν τους σκύλους ως ξενιστές και μπορούν να προσκολληθούν σε οποιοδήποτε σημείο. Τα τσιμπούρια μπορούν να περάσουν απαρατήρητα για κάποιο χρονικό διάστημα μέχρι να φουσκώσουν πλήρως και να γίνουν αρκετά μεγάλα, ώστε να τα εντοπίσετε και να τα απομακρύνετε. Λάβετε υπόψη σας ότι αυτά τα ενοχλητικά πλάσματα, τα οποία ανήκουν στην οικογένεια των αραχνοειδών μαζί με τις αράχνες, μπορούν και μεταφέρουν μια ποικιλία επικίνδυνων ασθενειών, οπότε είναι σημαντικό να τα ελέγχετε κατά τη διάρκεια της εποχής των τσιμπουριών και κάθε φορά που ο σκύλος σας επισκέπτεται μια πιθανώς μολυσμένη περιοχή (για να ξέρετε: όποτε βγαίνει έξω). Εάν βρείτε ένα τσιμπούρι στο σκύλο σας και χρειάζεστε βοήθεια για την αφαίρεσή του, επικοινωνήστε με τον κτηνίατρό σας. Μην τα αφαιρείται μόνοι σας Μπορεί ακόμη και να προκληθεί οίδημα, φλεγμονή και τοπική μόλυνση, αν μείνουν προσκολλημένα μέρη του στόματος.

Οι ψύλλοι είναι λιγότερο επικίνδυνοι, αλλά εξίσου άβολοι. Οι μολύνσεις αυτού του είδους μπορεί να οδηγήσουν σε φαγούρα στο δέρμα των σκύλων και άλλες δερματικές αντιδράσεις, που απαιτούν κτηνιατρική φροντίδα. Ορισμένοι σκύλοι μπορεί να παρουσιάσουν αλλεργική αντίδραση στο τσίμπημα του ψύλλου με την εμφάνιση οδυνηρών κηλίδων, τριχόπτωσης, πρηξίματος, ακόμη και μόλυνσης. Ο εντοπισμός τους είναι μερικές φορές ευκολότερος από ό,τι των τσιμπουριών, αν ελέγχετε τακτικά, ωστόσο οι ψύλλοι στην πραγματικότητα περνούν τον περισσότερο χρόνο τους πάνω στα μαλακά έπιπλα του σπιτιού σας και απλά πηδούν πάνω στον σκύλο σας όταν έρθει η ώρα να τραφούν. Αυτό σημαίνει ότι η αντιμετώπισή τους δεν είναι τόσο απλή υπόθεση. Ένας καλός τρόπος για να καταλάβετε αν ο σκύλος σας έχει ψύλλους είναι να αναζητήσετε ίχνη βρωμιάς από ψύλλους. Πρόκειται για περιττώματα ψύλλων, δηλαδή χωνεμένο αίμα. Χτενίστε το τρίχωμα του σκύλου σας πάνω από μια λευκή χαρτοπετσέτα. Αν δείτε μαύρα στίγματα, προσθέστε μια σταγόνα νερό. Αν πρόκειται για απλή βρωμιά δεν θα αλλάξει χρώμα, αν πρόκειται για βρωμιά από ψύλλους θα γίνει κόκκινη λόγω του αίματος. Πρόκειται για ένα πολύ χρήσιμο κόλπο που πρέπει να γνωρίζετε. Ο έλεγχος του σκύλου σας για ψύλλους και τσιμπούρια δεν ωφελεί μόνο τον ίδιο, αλλά και εσάς και την οικογένειά σας. Ορισμένες από τις ασθένειες που εξαπλώνονται από τα τσιμπούρια προσβάλλουν και τους ανθρώπους, ενώ μη ξεχνάτε πως τα τσιμπούρια προσβάλλουν και τους ανθρώπους, όταν τους δοθεί η ευκαιρία. Τα μακριά παντελόνια που φοράτε, όταν περπατάτε βοηθούν στην αποφυγή προσβολής από αυτά. Οι περισσότεροι ψύλλοι στους σκύλους είναι στην πραγματικότητα ψύλλοι από γάτα, ενώ περιστασιακά προσβάλλουν και ανθρώπους. Συνήθως θα τα καταλάβετε από τις κνησμώδεις κηλίδες που αφήνουν, σαν τσιμπήματα κουνουπιών στο κάτω μέρος των ποδιών και στους αστραγάλους. Ορισμένοι άνθρωποι, όπως οι σκύλοι και οι γάτες, είναι επίσης αλλεργικοί στο σάλιο του ψύλλου και ο οργανισμός τους αντιδρά χειρότερα από άλλους.

Πρόληψη των παρασίτων στον σκύλο

Υπάρχουν και άλλα παράσιτα, όπως διάφορα είδη ακάρεων που μπορούν να προκαλέσουν κνησμό στους σκύλους. Η καλύτερη θεραπεία για τους ψύλλους, τα τσιμπούρια και άλλα παράσιτα είναι η πρόληψη. Επειδή αυτά τα παράσιτα μπορεί να είναι πολύ δυσάρεστα - καθώς επίσης και επικίνδυνα - συνιστάται η χρήση προληπτικών φαρμάκων για ψύλλους και τσιμπούρια, όσο συχνά συνιστά ο κτηνίατρός σας. Η αποφυγή αυτών των παρασίτων είναι πολύ πιο εύκολη από την αντιμετώπιση μιας ήδη υπάρχουσας μόλυνσης, ενώ μακροπρόθεσμα τόσο εσείς, όσο και ο σκύλος σας θα αισθάνεστε πιο άνετα. Φροντίστε να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας σχετικά με τη σωστή δοσολογία των φαρμακευτικών σαμπουάν και των προληπτικών φαρμάκων και βεβαιωθείτε ότι είναι ασφαλή και για εκείνον. Υπάρχουν πολλές διαθέσιμες επιλογές για την πρόληψη των παρασίτων, από spot-on αμπούλες, δισκία και φάρμακα, μέχρι περιλαίμια για ψύλλους και τσιμπούρια, καθώς και σπρέι. Αν βρείτε ψύλλους και τσιμπούρια στο κατοικίδιό σας, καλέστε τον κτηνίατρό σας για συστάσεις θεραπείας και φροντίστε να καθαρίσετε το κρεβάτι και τα σεντόνια του. Σε περιπτώσεις σοβαρής μόλυνσης από ψύλλους, ίσως χρειαστεί απολύμανση και το σπίτι σας. Ποτέ μην χρησιμοποιείτε οικιακά σπρέι πάνω στα κατοικίδιά σας.

Περιβαλλοντικές αλλεργίες

Ακριβώς όπως και οι άνθρωποι, οι σκύλοι μπορούν να παρουσιάσουν αλλεργία σχεδόν σε οτιδήποτε. Εάν δεν βρείτε ψύλλους ή τσιμπούρια, αλλά κάτι προκαλεί φαγούρα στο δέρμα του σκύλου σας, ίσως να έχετε να κάνετε με κάποιου είδους αλλεργία. Πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε θεραπεία, φροντίστε να συμβουλευτείτε τον κτηνίατρό σας για να διαπιστώσετε σε τι μπορεί να είναι αλλεργικός ο σκύλος σας. Οι περιβαλλοντικές αλλεργίες σε πράγματα, όπως η γύρη, τα δέντρα, τα ακάρεα της σκόνης ή η μούχλα είναι συχνές. Αυτές οι αλλεργίες ονομάζονται ατοπία ή ατοπική δερματίτιδα.

Η διάγνωση της ατοπίας γίνεται συχνά αποκλείοντας κάθε άλλο αίτιο. Ο κτηνίατρός σας μπορεί επίσης να σας συστήσει εξετάσεις αίματος ή ενδοδερμικές δερματικές εξετάσεις για να διαπιστώσετε σε τι είναι αλλεργικός ο σκύλος σας. Μόλις προσδιορίσετε το αίτιο, ίσως μπορέσετε να το αποφύγετε. Όμως συχνά οι αιτίες είναι πολλές, δυσκολεύοντας έτσι την αντιμετώπιση του προβλήματος. Μπορείτε να δοκιμάσετε την απευαισθητοποίηση. Αυτή επιτυγχάνεται με ένα ειδικά σχεδιασμένο "εμβόλιο" για τις αλλεργίες του σκύλου σας, το οποίο χορηγείται περιοδικά με ένεση. Η διαδικασία αυτή ξεκινάει με τη χορήγηση μικρών ποσοτήτων, οι οποίες γίνονται όλο και πιο συμπυκνωμένες, ώστε να δοθεί χρόνος στον οργανισμό να προσαρμοστεί και να πάψει να είναι αλλεργικός. Δεν πιάνει σε όλους τους σκύλους, αλλά μπορεί να βοηθήσει πολύ, ακόμη και αν δεν πετύχετε πλήρη ίαση. Ο κτηνίατρός σας μπορεί να χρησιμοποιήσει φάρμακα για να σταματήσει τον κνησμό και τους αυτοτραυματισμούς, ενώ μπορεί επίσης να σας συστήσει μια ειδική τροφή για την υποστήριξη της υγείας του δέρματος και τη μείωση του κνησμού στον σκύλο σας.

Τροφικές Αλλεργίες

Παρότι οι σκύλοι σπάνια εμφανίζουν αλλεργία στις τροφές, αυτές μπορεί να εκδηλωθούν, όπως ακριβώς και στους ανθρώπους.

Προσδιορισμός της αιτίας

Ένας σκύλος μπορεί να εμφανίσει τροφικές αλλεργίες λοιπόν, παρόλο που αυτές είναι σπάνιες, και η μέθοδος της διαιτητικής δοκιμής εξάλειψης είναι ο καλύτερος τρόπος για να ανακαλύψετε σε ποιο συστατικό είναι αλλεργικός ο σκύλος σας. Τα πιο συνηθισμένα αλλεργιογόνα στους σκύλους είναι το μοσχάρι, το κοτόπουλο, τα γαλακτοκομικά και το σιτάρι. Ο κτηνίατρός σας θα σας συστήσει έναν από τους δύο τύπους τροφής για τη δοκιμή.

1. Υδρολυμένη πρωτεΐνη. Καθώς οι περισσότερες τροφικές αλλεργίες οφείλονται σε πηγές πρωτεϊνών, ο κτηνίατρός σας μπορεί να χρησιμοποιήσει μια υδρολυμένη τροφή. Αυτό σημαίνει ότι οι πρωτεΐνες διασπώνται σε τόσο μικρά κομμάτια, ώστε ο οργανισμός να μην τις αντιλαμβάνεται ως αλλεργιογόνα, αλλά να μπορεί ακόμη να τις εκμεταλλευτεί. Αυτές οι τροφές είναι καλές επειδή, θεωρητικά, κάθε σκύλος με οποιαδήποτε αλλεργία μπορεί να τις φάει. Αυτό διευκολύνει τη διαδικασία, ειδικά αν δεν γνωρίζετε το ιστορικό σίτισης του σκύλου σας.

2. Νέες πηγές πρωτεϊνών και υδατανθράκων. Για να χρησιμοποιήσετε αυτές τις τροφές θα πρέπει να γνωρίζετε σε τι έχει εκτεθεί ο σκύλος σας στο παρελθόν. Δώστε του τροφές που δεν έχει δοκιμάσει ξανά, όπως ελάφι ή πάπια.

Εάν κάνετε δοκιμή τροφής, φροντίστε να μην τον ταΐζετε τίποτα άλλο κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Για τις εντερικές τροφικές αλλεργίες, η δοκιμή μπορεί να διαρκέσει μόνο 3 με 4 εβδομάδες, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις δερματικών παθήσεων κρατάει μέχρι και 12 εβδομάδες. Θα πρέπει λοιπόν να είστε έτοιμοι να ακολουθήσετε αυστηρά το πρόγραμμα. Αν ο σκύλος σας μοιάζει αναζωογονημένος στο τέλος της δοκιμής, μπορείτε να επιχειρήσετε να δοκιμάσετε διάφορες τροφές για να ανακαλύψετε την ακριβή αιτία. Πολλοί ιδιοκτήτες επιλέγουν απλώς να συνεχίσουν με την τροφή αυτή εφόσον είναι αποτελεσματική.

Επισκεφθείτε τον κτηνίατρό σας

Οι αιτίες της φαγούρας στους σκύλους είναι πολλές, αλλά οι δύο πιο συνηθισμένοι λόγοι είναι τα παράσιτα και οι αλλεργίες. Ανεξάρτητα από τον λόγο, αναζητήστε αμέσως κτηνιατρική φροντίδα μόλις παρατηρήσετε ότι ο σκύλος σας ξύνεται. Μην του χορηγήσετε φάρμακα πριν εξεταστεί από τον κτηνίατρό σα, ο οποίος θα σας δώσει τις απαραίτητες οδηγίες. Αν και η θεραπεία μπορεί να είναι γρήγορη και απλή, το τελευταίο πράγμα που θέλετε είναι να πάρετε μια σοβαρή απόφαση η οποία ίσως προκαλέσει ανεπιθύμητες ενέργειες. Ενώ οι ψύλλοι, τα τσιμπούρια και άλλα παράσιτα αντιμετωπίζονται καλύτερα μέσω της πρόληψης (η οποία διατίθεται σε διάφορες μορφές), οι τροφικές αλλεργίες αντιμετωπίζονται με τροφές περιορισμένων συστατικών για την εξάλειψη του προσβλητικού συστατικού. Οι περιβαλλοντικές αλλεργίες είναι πιο δύσκολες, αλλά μπορούν εύκολα να αντιμετωπιστούν με επιμέλεια και συμβουλές από τον κτηνίατρό σας.

Ο κνησμός του δέρματος είναι δυσάρεστος για όλους, ενώ η επίλυση του προβλήματος μπορεί να είναι χρονοβόρα και δαπανηρή. ΩΣΤΟΣΟ, με υπομονή, κατανόηση, ομαδική προσπάθεια και τη βοήθεια του κτηνιάτρου σας θα μπορέσετε να βρείτε λύση στο πρόβλημα, μια και καλή.