Εντοπισμός και αφαίρεση ψύλλων σε σκύλους

Ως ιδιοκτήτης σκύλου, οι ψύλλοι είναι από τις πλέον δυσάρεστες εμπειρίες. Μια από τις πιο κοινές αιτίες των δερματικών παθήσεων και του κνησμού στους σκύλους είναι οι ψύλλοι οι οποίοι ευθύνονται για επώδυνα τσιμπήματα, αλλεργικές αντιδράσεις και, σε ορισμένες περιπτώσεις, για τη μετάδοση ασθενειών. Ορισμένοι άνθρωποι ανησυχούν επίσης ότι η παρουσία ψύλλων σημαίνει ότι το σπίτι τους ή ο σκύλος τους είναι βρόμικος. Ωστόσο, μην ανησυχείτε καθώς κάτι τό δεν ισχύει αφού πρόκειται για πολύ συνηθισμένο πρόβλημα. Όλοι οι σκύλοι προσβάλλονται μια στο τόσο από ψύλλους, είτε όταν βγουν βόλτα είτε στον κήπο. Το πρόβλημα είναι μεν ενοχλητικό, αλλά διαχειρίσιμο. Με λίγη προσπάθεια, μπορείτε να αντιμετωπίσετε και να προλάβετε τους ψύλλους. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε πως.

Ψύλλοι: περί τίνος πρόκειται;

Το πρώτο βήμα για την αντιμετώπιση των ψύλλων είναι να μάθετε περί τίνος πρόκειται. Πρόκειται για μικρά, άπτερα έντομα που τρέφονται με αίμα. Είναι ορατοί με γυμνό μάτι, ωστόσο αν ο σκύλος σας έχει σκούρο τρίχωμα, θα είναι πιο εύκολο να τους διακρίνετε πάνω στο δέρμα. Διαφορετικά, πρέπει να τους κυνηγήσετε.

Αξιοσημείωτη πληροφορία: η συντριπτική πλειονότητα των μολύνσεων από ψύλλους σε σκύλους οφείλεται στην πραγματικότητα σε ένα είδος ψύλλου της γάτας που έρχεται για να δοκιμάσει κάτι διαφορετικό. Μπορούν να επιβιώσουν πάνω σε σκύλους και άλλα κατοικίδια, ωστόσο οι γάτες είναι η κύρια πηγή τροφής τους καθώς και το βασικό μέσο μεταφοράς τους.

Κύκλος ζωής ενός ψύλλου

O κύκλος ζωής του ψύλλου περιλαμβάνει τέσσερα στάδια: αυγό, προνύμφη, νύμφη και ενήλικο έντομο. Τα ενήλικα θηλυκά αποθέτουν τα αυγά τους σε παρτίδες των 20 περίπου. Τα αυγά είναι πολύ μικρά, ωοειδούς σχήματος και γκρι ή λευκού χρώματος.

Τα αυγά αποτίθενται πάνω στον ξενιστή, όμως συνήθως πέφτουν γρήγορα στο έδαφος. Τα αυγά πέφτουν από τον σκύλο σας όταν τινάζεται, ξύνεται ή απλά καθώς περπατάει. Στη συνέχεια μπορούν να κρυφτούν σε χαλιά, μαλακά είδη επίπλωσης, ακόμη και σε ρωγμές ή κενά σε σκληρά δάπεδα. 

Σημειώστε ότι τα αυγά των ψύλλων, αφού πέσουν, μπορούν να επιβιώσουν για εβδομάδες ή και μήνες χωρίς ξενιστή, περιμένοντας απλώς τις κατάλληλες συνθήκες για να εκκολαφθούν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, μπορεί να σκορπιστούν μέσα στο σπίτι από παντόφλες, πατούσες και άλλα μέσα. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο την άνοιξη, ύστερα από μια τέτοια προσβολή, η δραστηριότητα των ψύλλων στο σπίτι σας κορυφώνεται, καθώς η άνοδος της θερμοκρασίας συμβάλλει στην ανάπτυξη και εκκόλαψη των επιζώντων αυγών ψύλλων. Στις μέρες μας, λόγω της κεντρικής θέρμανσης, οι ψύλλοι μπορούν επίσης να δημιουργήσουν πρόβλημα καθ' όλη τη διάρκεια του έτους.

Μετά την εκκόλαψη των αυγών, εμφανίζονται οι προνύμφες, οι οποίες τρέφονται κυρίως με υπολείμματα όπως περιττώματα, νεκρά έντομα ή φυτικά υλικά. Μέσα σε µια περίοδο 1-2 εβδοµάδων, οι προνύµφες δηµιουργούν κουκούλια μέσα στα οποία θα μείνουν για 1-2 εβδοµάδες ακόμη. Στη συνέχεια, εμφανίζονται οι ενήλικοι ψύλλοι οι οποίοι πρέπει αμέσως να βρουν έναν ξενιστή προκειμένου να τραφούν με αίμα.

Οι ψύλλοι συνηθίζουν να επιλέγουν ένα συγκεκριμένο είδος ξενιστή. Ο άνθρωπος δεν είναι κατάλληλος ξενιστής συνήθως για τους ψύλλους που θα βρείτε πάνω στο σκύλο σας. Υπάρχουν βέβαια και εξαιρέσεις.

Πρόληψη

Είναι σίγουρα προτιμότερο να ενεργήστε προληπτικά προτού εμφανιστεί το πρόβλημα, παρά να προσπαθήσετε να το αντιμετωπίσετε αφού έχει προκύψει. Στις μέρες μας υπάρχουν πολλές διαθέσιμες προληπτικές θεραπείες, όπως προϊόντα spot-on που μπορείτε να εφαρμόζετε κατά διαστήματα καθ' όλη τη διάρκεια του έτους, ανάλογα με το προϊόν.

Αναγνώριση των ενδείξεων μόλυνσης από ψύλλους

Τα πιο συνηθισμένα σημάδια παρουσίας ψύλλων πάνω στον σκύλο σας είναι ο κνησμός και το ξύσιμο, ειδικά γύρω από το λαιμό και τη βάση της ουράς. Ίσως παρατηρήσετε επίσης τριχόπτωση και κρούστες στο δέρμα. 

Οι ψύλλοι δεν παραμένουν για μεγάλο χρονικό διάστημα πάνω στον ξενιστή. Επομένως, εκτός και αν μιλάμε για μεγάλο αριθμό ψύλλων, ίσως είναι δύσκολο να τους εντοπίσετε. Αλλά για κάθε ένα που εντοπίζετε στον σκύλο σας, υπάρχουν άλλοι 100 εντός του σπιτιού! Ένας πολύ καλός τρόπος για να διαπιστώσετε αν υπάρχει πρόβλημα μόλυνσης είναι να ψάξετε μήπως βρείτε περιττώματα ψύλλων. Χτενίστε το σκύλο σας πάνω σε μια λευκή χαρτοπετσέτα και ρίξτε νερό πάνω στα υπολείμματα που πέφτουν από το δέρμα ή το τρίχωμά του. Αν το χρώμα παραμείνει καφέ τότε πρόκειται απλά για χώμα ή βρομιά. Αν κοκκινίσει, τότε πρόκειται για περιττώματα ψύλλων γεμάτα αίμα!

Θεραπεία κατά των ψύλλων

Ο κτηνίατρός σας μπορεί να σας συστήσει μια σειρά από θεραπείες που θα σας βοηθήσουν να εξαλείψετε γρήγορα τους ψύλλους και τα αυγά τους. Αυτές συνήθως δρουν εξοντώνοντας τους ενήλικους ψύλλους ή εξασθενίζοντας τις προνύμφες.

Επειδή η θεραπεία συνήθως στοχεύει τους ψύλλους που βρίσκονται σε ένα συγκεκριμένο στάδιο της ζωής τους, είναι σημαντικό να συνδυάζετε τη θεραπεία με επιμελή καθαρισμό των κλινοσκεπασμάτων του σκύλου σας και των επίπλων ή των κουβερτών πάνω στις οποίες συνηθίζει να ξαπλώνει. 

Να είστε επιφυλακτικοί με προϊόντα για τη θεραπεία των ψύλλων που δεν χορηγούνται ή δεν συνιστώνται από τον κτηνίατρό σας, καθώς δεν μπορείτε να είστε σίγουροι για την αποτελεσματικότητα και την ασφάλειά τους. Όπως πάντα, θα πρέπει πάντα να συμβουλεύεστε τον κτηνίατρό σας πριν ξεκινήσετε οποιαδήποτε θεραπεία για τον σκύλο σας. Να επιλέγετε πάντοτε θεραπείες οι οποίεις είναι ειδικά σχεδιασμένες για σκύλους και να μην τις εφαρμόζετε σε γάτες, κουνέλια ή άλλα είδη ζώων συντροφιάς. Η χρήση θεραπείας για ψύλλους η οποία έχει σχεδιαστεί για άλλο είδος μπορεί να αποβεί θανατηφόρα.

Θα πρέπει να κάνετε επίσης απολύμανση του σπιτιού. Ζητήστε από τον κτηνίατρό σας να σας συστήσει μια θεραπεία, καθώς είναι σημαντικό να βεβαιωθείτε ότι το προϊόν είναι ασφαλές και για τα άλλα κατοικίδια ζώα και τα μέλη της οικογένειας. Το προσεκτικό καθάρισμα με ηλεκτρική σκούπα, δίνοντας ιδιαίτερη προσοχή στις γωνίες, τις σχισμές και τα επικαλυμμένα έπιπλα, θα συμβάλλει σε μεγάλο βαθμό στην απαλλαγή από αυγά, προνύμφες και κουκούλια. Όταν πραγματοποιείτε απολύμανση στο σπίτι, οι δονήσεις της ηλεκτρικής σκούπας προκαλούν την εκκόλαψη των αυγών και η θεραπεία γίνεται πιο αποτελεσματική.

Ελέγχθηκε από τους Δρ Hein Meyer, DVM, PhD, Dipl-ECVIM-CA και Δρ Emma Milne BVSc FRCVS