Γιατί η γάτα μου ξύνεται και γλείφεται ακατάπαυστα;

Οι γάτες λατρεύουν την περιποίηση, σε τέτοιο βαθμό που είναι απολύτως φυσιολογικό να αφιερώνουν ακόμη και το μισό τους χρόνο στον αυτο-καλλωπισμό τους! Αλλά αν παρατηρήσετε ότι η γάτα σας ξαφνικά φαίνεται να μην κάνει τίποτε άλλο, μπορεί να είναι σημάδι ερεθισμού του δέρματος ή κνησμού. Υπάρχουν πολλοί λόγοι που μπορεί να οδηγήσουν σε φαγούρα, ξύσιμο και υπερβολικό καλλωπισμό. Σε αυτό το άρθρο θα δούμε τις πιο συνηθισμένες αιτίες και πώς μπορείτε να ανακουφίσετε τη γάτα σας.

Συνήθεις αιτίες κνησμού στις γάτες

1. Παράσιτα. Οι ψύλλοι είναι μακράν η πιο συχνή αιτία φαγούρας και υπερβολικού καλλωπισμού στις γάτες. Ακόμη και αν η γάτα σας περνάει τον περισσότερο ή όλο το χρόνο της σε εσωτερικούς χώρους, μπορεί να κολλήσει ψύλλους που μεταφέρονται με τα ρούχα μας. Οι ψύλλοι τείνουν να προκαλούν τους περισσότερους ερεθισμούς γύρω από το κεφάλι, το λαιμό και τη βάση της ουράς, οπότε αν παρατηρήσετε ότι αυτές οι περιοχές είναι πιο ευαίσθητες, το πρόβλημα μπορεί να είναι οφείλεται σε αυτό. Οι ψύλλοι περνούν το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου τους μακριά από τη γάτα, οπότε για κάθε ψύλλο που βλέπετε πάνω της θα υπάρχουν τουλάχιστον άλλοι εκατό στο σπίτι! Τα γυμνά σημεία και οι κρούστες, ειδικά στις περιοχές που αναφέραμε, είναι συνηθισμένα, ειδικά αν η γάτα σας είναι αλλεργική στους ψύλλους. Σε αυτές τις γάτες, ένα μόνο δάγκωμα μπορεί να προκαλέσει τεράστιες αντιδράσεις και έντονο κνησμό και ερεθισμό.

   Άλλα παράσιτα όπως τα ακάρεα μπορεί επίσης να δημιουργήσουν περιστασιακά προβλήματα.

2. Ατοπική δερματίτιδα (ατοπία). Ορισμένες γάτες είναι αλλεργικές σε περιβαλλοντικούς παράγοντες, όπως η γύρη, τα χόρτα, τα ακάρεα της σκόνης και τα σχετικά, και συχνά παρουσιάζουν πολλαπλές αλλεργίες. Στην περίπτωση της γύρης και των φυτών, μπορεί να παρατηρήσετε ότι η γάτα σας νιώθει χειρότερα σε ορισμένες περιόδους του έτους.

3. Τροφική αλλεργία. Ακριβώς όπως και με την ατοπία, οι τροφικές αλλεργίες μπορούν επίσης να προκαλέσουν δερματικό ερεθισμό και κνησμό. Οι πιο συχνές τροφικές αλλεργίες στις γάτες προκαλούνται από το μοσχάρι, το ψάρι, το κοτόπουλο και τα γαλακτοκομικά προϊόντα.

    

4. Δερματική λοίμωξη. Οι δερματικές λοιμώξεις δεν είναι πολύ συχνές στις γάτες και οφείλονται συχνά δευτερογενώς σε άλλα αίτια. Εάν παραδείγματος χάρη η γάτα σας ξύνεται και αυτο-καλλωπίζεται τόσο πολύ που τραυματίζει το δέρμα, βακτήρια από το στόμα και το δέρμα της μπορούν να εισχωρήσουν και να δημιουργήσουν μόλυνση στα βαθύτερα στρώματα του δέρματος. Αυτό οδηγεί σε ένα φαύλο κύκλο φαγούρας/ξυσίματος.

5. Άγχος. Το άγχος είναι μια πολύ σημαντική αιτία υπερβολικού καλλωπισμού και τριχόπτωσης στις γάτες που εύκολα μπορεί να εκληφθεί ως δερματικό πρόβλημα. Συνήθως, η τριχόπτωση που οφείλεται σε υπερβολικό καλλωπισμό δεν οδηγεί σε δερματικές βλάβες, όπως συμβαίνει με την έντονη φαγούρα που προκαλούν οι αλλεργίες.

Τι μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε τη γάτα σας;

Ο συνεχής έλεγχος των παρασίτων είναι το πρώτο πράγμα που μπορείτε να κάνετε. Εάν μπορείτε να αποτρέψετε τον πολλαπλασιασμό των ψύλλων και άλλων παρασίτων, θα είστε ένα βήμα μπροστά.

Αν παρατηρήσετε προβλήματα όπως υπερβολικό γλείψιμο ή ξύσιμο, τότε είναι καλύτερο να επισκεφθείτε τον κτηνίατρό σας, και μάλιστα μάλλον όσο το δυνατόν συντομότερα. Η θεραπεία που θα λάβει η γάτα σας θα εξαρτηθεί από την αιτία του ερεθισμού και ο κτηνίατρός σας μπορεί επίσης να χρειαστεί να πραγματοποιήσει τη διαδικασία διατροφής αποκλεισμού για να αποκλείσει τυχόν αλλεργία, περιμένοντας τις υπόλοιπες εξετάσεις. Για τις περιπτώσεις δερματικών παθήσεων, η διαδικασία αυτή μπορεί να χρειαστεί να συνεχιστεί για 8-12 εβδομάδες. Εάν διαπιστωθεί ότι το άγχος είναι η αιτία του υπερβολικού αυτο-καλλωπισμού, ο κτηνίατρος μπορεί να σας δώσει μερικές εξαιρετικές συμβουλές για το πώς να μειώσετε το άγχος στο σπίτι και να περιορίσετε ή να αποφύγετε πιθανές συγκρούσεις μεταξύ των γατών σας.

Τα δερματικά προβλήματα μπορεί να είναι δύσκολο να διαγνωστούν, οπότε όσο πιο γρήγορα ο κτηνίατρός σας ξεκινήσει τη διάγνωση, τόσο πιο γρήγορα η γάτα σας θα ανακουφιστεί από την ενοχλητική φαγούρα.

Ελέγχθηκε από τον Δρ Hein Meyer, DVM, PhD, Dipl-ECVIM-CA