Το Ακίτα είναι ένα τρυφερό και πιστό μέλος της οικογένειας, και είναι ευτυχισμένο να είναι ο μοναδικός σκύλος στο σπίτι ενώ μπορεί να είναι επιθετικό προς άλλους σκύλους που δεν ανήκουν στην οικογένεια.
Το μεγάλο μέγεθος του Ακίτα μπορεί να δυσκολεύει τον έλεγχό του, επομένως δεν είναι μια φυλή κατάλληλη για όλους.
Μέγεθος:
Εύρος βάρους:
Αρσενικό: 38-60 κιλά.
Θηλυκό: 38-60 κιλά.
Ύψος στους ώμους:
Αρσενικό: 70 εκατοστά
Θηλυκό: 65 εκατοστά
Χαρακτηριστικά:
Όρθια αυτιά (φυσικά)
Τι να περιμένετε:
Απαιτήσεις άσκησης: Μεσαίες
Επίπεδο ενέργειας: Μεσαίο
Προσδόκιμο ζωής: 10-12 χρόνια.
Τάση για σάλια: Χαμηλή Τάση για ροχαλητό: Χαμηλή
Τάση για γάβγισμα: Χαμηλή
Τάση για σκάψιμο: Χαμηλή Ανάγκη κοινωνικότητας/προσοχής: Μέτρια
Εκτράφηκε για:
Κυνήγι αρκούδων
Τρίχωμα:
Μήκος: Μεσαίο
Χαρακτηριστικά: Διπλό τρίχωμα
Χρώματα: Οποιοδήποτε χρώμα
Γενική ανάγκη περιποίησης: Μέτρια
Αναγνώριση από ομίλους:
Ταξινόμηση AKC: Εργασίας
Ταξινόμηση UKC: Βόρειες φυλές
Διάδοση φυλής: Συνηθισμένη
Το Ακίτα είναι ένας μεγάλος, δυνατός σκύλος με αποφασιστικά στιβαρή εμφάνιση. Το μήκος του είναι μόνο λίγο μεγαλύτερο από το ύψος του, και επομένως η εμφάνιση του Ακίτα είναι ισορροπημένη.
Η μακριά, τυλιχτή ουρά του είναι ανάλογη με το μεγάλο του κεφάλι. Το αρσενικό Ακίτα έχει ύψος περίπου 65 έως 70 εκατοστά και ζυγίζει γύρω στα 50 κιλά. Το θηλυκό έχει ύψος περίπου 60 έως 65 εκατοστά και ζυγίζει γύρω στα 36 κιλά. Το ευρύ στέρνο και ο αυχένας του Ακίτα σχηματίζουν μια δυνατή βάση για το μεγάλο του κεφάλι, που είναι το πιο χαρακτηριστικό του γνώρισμα. Το πλατύ κεφάλι και η κοντή μουσούδα σχηματίζουν ένα αμβλυγώνιο τρίγωνο όπως φαίνονται από πάνω. Το Ακίτα έχει μικρά μάτια και όρθια αυτιά, δίνοντας στη φυλή μια πολύ αξιοπρεπή έκφραση. Το σώμα του είναι μυώδες και τα πόδια του είναι ίσια και δυνατά. Η ουρά του είναι μεγάλη και ανεπτυγμένη και την κρατάει ψηλά, συνήθως τυλιγμένη πάνω από το σώμα του.
Το τρίχωμα του Ακίτα είναι μικρού έως μεσαίου μήκους και πολύ πυκνό. Ένα παχύ, μαλακό εσωτερικό τρίχωμα κάνει το Ακίτα πολύ κατάλληλο για τα πιο ψυχρά κλίματα, παρόλο που το τρίχωμά του αραιώνει σημαντικά τους πιο ζεστούς μήνες του χρόνου. Το εξωτερικό τρίχωμα, ή προστατευτικό μαλλί, είναι ελαφρά πιο μακρύ και πιο τραχύ. Μερικά Ακίτα έχουν μακριές τρίχες, και παρόλο που αυτό δεν είναι σωστό για σκοπούς επίδειξης, είναι οπωσδήποτε πολύ ελκυστικοί σκύλοι. Τα χρώματα του Ακίτα περιλαμβάνουν το λευκό, το καστανό με κηλίδες και το πιτσιλωτό. Τα λευκά Ακίτα δεν έχουν μάσκα. Το πιτσιλωτό έχει λευκό φόντο με μεγάλες πιτσιλιές χρώματος να καλύπτουν το σώμα. Το εσωτερικό τρίχωμα μπορεί να έχει διαφορετικό χρώμα από το εξωτερικό, αλλά τα χρώματα είναι πάντα σαφή και τονισμένα. Το Ακίτα έχει εμφάνιση που δεν περνάει απαρατήρητη και αυτός είναι ένας από τους λόγους που η δημοτικότητά του αυξάνεται συνεχώς.
Προσωπικότητα:
Το Ακίτα δεν είχε ποτέ εκτραφεί για να ζει ή να εργάζεται σε ομάδες, αλλά για να είναι μόνο του ή σε ζευγάρι. Το σημερινό Ακίτα έχει τα χαρακτηριστικά αυτής της επιλογής. Το Ακίτα είναι πολύ ευτυχισμένο να είναι ο μοναδικός σκύλος, και μπορεί να δείξει επιθετικότητα προς άλλους σκύλους που δεν ανήκουν στην οικογένεια. Αν κοινωνικοποιηθεί σωστά, ένα Ακίτα μπορεί να μάθει να ανέχεται άλλα ζώα, αλλά το πιο πιθανό είναι να προσπαθήσει να διατηρήσει την πρωτοκαθεδρία του με οποιοδήποτε κόστος. Το Ακίτα είναι πιστό και τρυφερό προς την οικογένεια και τους φίλους, αλλά είναι πολύ προστατευτικό του χώρου του σπιτιού του και είναι απόμακρο με τους ξένους. Είναι εξαιρετικοί φρουροί και θα γαβγίσουν μόνο αν πραγματικά κάτι δεν πάει καλά.
Το μεγάλο μέγεθος του Ακίτα μπορεί να δυσκολεύει τον έλεγχό του, επομένως δεν είναι μια φυλή κατάλληλη για όλους. Έχει πολύ μεγάλη δύναμη και αντοχή και χρειάζεται ειδική εκπαίδευση για να τον βοηθήσει να διοχετεύει σωστά την ενέργειά του. Ωστόσο, επειδή είναι έξυπνη φυλή, το Ακίτα μπορεί να βαρεθεί εύκολα την εκπαίδευση. Του αρέσει αφάνταστα να έχει προκλήσεις και μια δουλειά για να φέρνει εις πέρας.
Η συμβίωση:
Αν και τα Ακίτα είναι μια μεγαλόσωμη, ανθεκτική φυλή, έχουν εκτραφεί για αιώνες σαν ζώα συντροφιάς στο σπίτι. Η πίστη και αφοσίωση που δείχνουν χαίρουν μεγάλης εκτίμησης στον κύκλο των κηδεμόνων του Ακίτα. Τυπικά το Ακίτα θα σας ακολουθεί στο σπίτι από δωμάτιο σε δωμάτιο, λες και ο μόνος προορισμός του είναι να σας προστατεύει και να σας κρατάει συντροφιά. Το Ακίτα όμως μπορεί να έχει επιθετικές τάσεις. Συνήθως η επιθετικότητά του κατευθύνεται προς άλλους σκύλους. Τυπικά δεν είναι επιθετικά προς τους ανθρώπους, αλλά το ένστικτο προστασίας τους είναι πολύ ανεπτυγμένο, επομένως πρέπει να προσέχετε όταν μπαίνουν άγνωστα άτομα στο σπίτι σας. Όσον αφορά τα παιδιά στο σπίτι, το Ακίτα θα είναι πιστό προς αυτά όπως και προς οποιοδήποτε μέλος της οικογένειας. Φυσικά, τα μικρά παιδιά κατά κανόνα δεν πρέπει ποτέ να μένουν μόνα τους με μεγάλους σκύλους, ειδικά όταν αυτοί είναι νέοι στην οικογένεια.
Εκτός από την ακραία του αφοσίωση, το Ακίτα λατρεύει να παραμένει πολύ καθαρό και μαθαίνει εύκολα τους κανόνες του σπιτιού. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά του το κάνουν πολύ επιθυμητό σαν κατοικίδιο σπιτιού. Κάποιο έχουν πει ότι το Ακίτα είναι σχεδόν "σαν γάτα", αφού είναι τόσο καθαρό και χωρίς οσμή.
Ιστορία:
Το Ακίτα προέρχεται από την Ιαπωνία όπου το θεωρούσαν "τρυφερό στην καρδιά και μεγάλο σε δύναμη". Η φυλή πήρε το όνομά της από την περιφέρεια Ακίτα, στη βόρεια Ιαπωνία, όπου αναπτύχθηκε η φυλή με διασταυρώσεις των τσόου-τσόου με τους Ιαπωνικούς σκύλους Κάρι και Τόσα. Πριν από αιώνες, η φυλή ανήκε μόνο σε αυτοκρατορικούς ηγέτες της χώρας. Αρχικά το Ακίτα ήταν κυνηγός, φρουρός και τσοπανόσκυλο. Αυτός ο ευκίνητος, δυνατός σκύλος είχε μια αξεπέραστη ικανότητα να εντοπίζει μεγάλα ζώα, που περιλάμβαναν ελάφια, ταράνδους και αρκούδες. Το Ακίτα θεωρείται ακόμα και στις μέρες μας ένας πιστός και θαρραλέος σκύλος, και οι Ιάπωνες τώρα τον χρησιμοποιούν σαν αστυνομικό σκύλο.
Επειδή είναι γνωστό σαν σύμβολο της προστασίας, οι Ιάπωνες γονείς συχνά παίρνουν δώρο ένα μικρό άγαλμα Ακίτα όταν γεννιέται το παιδί τους. Το Ακίτα δεν είναι μόνο σύμβολο προστασίας, αλλά και υγείας, ευτυχίας και μακροζωίας. Το 1931, η κυβέρνηση της Ιαπωνίας ανακήρυξε τη φυλή Ακίτα σε εθνικό μνημείο και έναν από τους εθνικούς θησαυρούς της Ιαπωνίας.
Η Έλεν Κέλερ ήταν το πρώτο άτομο που έφερε το Ακίτα στις Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής. Το 1937, σε μια επίσκεψή της στην περιφέρεια Ακίτα, ανέφερε πόσο θαύμαζε αυτή τη φυλή και πόσο θα ήθελε να είχε έναν δικό της σκύλο. Το θάρρος της ήταν έμπνευση για τους ανθρώπους της Ιαπωνίας και σαν χειρονομία καλής θέλησης της έδωσαν ένα κουτάβι με όνομα Καμικάζι-Γκόου. Παρόλο που αυτό το κουτάβι πέθανε σε μικρή ηλικία, είχε την τύχει να πάρει δώρο ένα δεύτερο Ακίτα και απόλαυσε τη συντροφιά του για πολλά χρόνια.
